چکیده طرح: تولید انبوه سن شکارگر(Macrolophus pygmaeus) برای کنترل آفات گلخانه ای در راستای کاهش مصرف سموم

کارفرما: اداره کل جهاد کشاورزی استان لرستان

مجری: دانشگاه لرستان

پژوهشگر: دکتر جهانشیر شاکرمی

ناظر: دکتر روشنک قربانی

سال اتمام: 1399

چکیده:

سن شکارگر Macrolophus pygmeaus Rambur (Heteroptera: Miridae) شکارگری عمومی‌خوار است و به عنوان عامل کنترل بیولوژیک آفات گیاه‌خوار در شرایط گلخانه‌ای استفاده می‌شود. در این تحقیق پارامترهای زیستی، نرخ شکارگری و رفتارهای کاوشگری جمعیت بومی این سن شکارگر روی آفات شب‌پره مدیترانه‌ای آرد (Ephestia kuehnella Zeller)، تخم شب‌پره مینوز گوجه فرنگی (Tuta absoluta Meyrik)، سفید بالک گلخانه (Trialeurodes vaporariorum Westwood)، شته سبز هلو Myzus persicae Sulzer)) و کنه تارتن ترکستانی Tetranychus turkestani Ugarov and Nikolskii)) در شرایط آزمایشگاهی با دمای 1± 25 درجه‌ی سلسیوس، رطوبت نسبی 10 ± 60 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی و در شرایط گلخانه‌ای مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان دادند که این سن شکارگر بطور موفقیت آمیزی روی تمام طعمه های ذکر شده نمو، زنده‌مانی وتولیدمثل خود را تکمیل کرد. بطور کلی شکارگرانی که از طعمه E. kuehnella تغذیه کرده بودند عملکرد بهتری نسبت به شکارگران که ازسایر طعمه ها تغذیه کرده بودند، نشان دادند. همچنین بیشترین و کمترین نرخ ذاتی افزایش جمعیت (r) برای این سن شکارگر با تغذیه از E. kuehnella و T. turkestani برابر 003/0 ± 109/0روز ^1- و 003/0 ± 074/0روز^1-  محاسبه شد. واکنش تابعی سن شکارگر M. pygmaeus به تراکم‌های تمام طعمه های مورد آزمایش، با استفاده از رگرسیون لجستیک نوع دوم تعیین شد. مقادیر زمان دستیابی برای این سن شکارگر روی طعمه T. turkestani در مقایسه با سایر طعمه ها خیلی کوتاه‌تر بود. با افزایش سن میزان تغذیه نیز افزایش می‌یابد و میزان تغذیه در مراحل پورگی در مقایسه با سن‌های بالغ ماده کمتر است. بعد از بلوغ نیز با افزایش سن شکارگر میزان تغذیه افزایش و سپس به تدریج کاهش می‌یابد. میانگین تعداد شکاری که شکارگر در طول زندگی خود می‌خورند (نرخ خالص شکارگری)، روی طعمه‌های E. kuehniella، T. absoluta، T. vaporariorum، M. persicae و T. turkestani به ترتیب 54/271، 19/342، 62/430، 35/483 و 24/671 (طعمه) بود. مقایسه جمعیت سن شکارگر  M. pygmaeus روی برگهای بالایی، میانی و پایینی گیاه نشان داد که در تمام طعمه ها میزان جمعیت روی قسمت بالایی گیاه بطور معنی داری بیشتر از سایر قسمت های گیاه می باشد(P<0.05). نتایج این مطالعه نشان داد که سن شکارگر M. pygmaeus می‌تواند در مدیریت تلفیقی آفات گلخانه‌ای T. absoluta، T. vaporariorum، M. persicae و T. turkestani  عملکرد مؤثری داشته باشند.

کلید واژه ها: استان لرستان، واکنش تابعی، نرخ شکارگری، نرخ ذاتی افزایش جمعیت ، امید به زندگی، M. pygmaeus

  دریافت فایل چکیده